Wat kan ik doen? Deze vraag heb ik de afgelopen paar jaar vaker gehoord van donoren. Ze waren anoniem en willen bekend worden. Of elk andere type donor. Ik heb ze allemaal eigenlijk wel gesproken. A-donor, B-donor en C-donor. En degene die ik sprak staan open voor een relatie met hun donorkinderen. Maar wat moet je wel en niet doen? En wat doe je terwijl je wacht op contact met je donorkinderen? Ik heb de tips vaak al persoonlijk aan donoren gegeven. Maar nu staat alles op een rij. Wat doe je terwijl je wacht op contact?
1. Schrijf een dagboek.
Mijn ouders schreven een dagboek vanaf het begin toen ze besloten om voor het eerst aan kinderen te beginnen. Ik vind het zelf heel erg mooi om terug te lezen wat voor proces ze moesten doorstaan om mij te krijgen. Door welke emoties ze heen gingen en wat voor moeite het wel niet heeft gekost. Als donor kun je jouw proces van donaties ook vastleggen. De testen die jij en je sperma moesten doorstaan en de conversaties met spermabank kliniek. En momenten waarover je over je donorkinderen nadenkt. Ik denk dat je als donorkind erg kan waarderen dat je kan zien dat je donorouder over jou heeft nagedacht.
2. Doe een DNA test & maak je stamboom.
Voordat ik mijn vader leerde kennen startte ik aan mijn stamboom aan mijn biologische moeder haar kant. Ik wilde vanaf jongs af aan al weten waar ik vandaan kwam wat is nu geen betere manier dan om aan een stamboom te beginnen. Ik wachtte niet tot iemand anders mij een stamboom gaf. Daar ben ik zelf aan begonnen. Toen ik mijn vader leerde kennen kwam ik erachter dat hij rond dezelfde tijd als mij aan zijn stamboom was begonnen. Ik heb hem nog steeds niet gevraagd waarom hij eigenlijk aan zijn stamboom was begonnen. Had ik onze begeleider al vertelt dat ik daar geïnteresseerd in was? Tot op de dag van vandaag weet ik het niet. Maar ik noem het graag het lot van december dat wij allebei dezelfde maand 4 jaar geleden aan onze stamboom begonnen via MyHeritage. Ik raad je aan op je stamboom te maken via Ancestry sinds het delen van je stamboom daar veel makkelijker is en je veel meer mogelijkheden hebt.
Ben je een donor en sta je open voor eerder contact? Maak jezelf vindbaar! Doe een DNA test via Ancestry en 23andme. Download van 1 van deze 2 je ruwe DNA en upload deze naar MyHeritage en FamilytreeDNA. Zo heb je al grote DNA-databanken gecoverd waar je donorkinderen zich in de toekomst voor kunnen aanmelden mochten ze eerder contact met je willen. Laat ook een bericht achter (desnoods door een plaatje op je profielfoto) dat je open staat voor contact. Dat is de stap zetten voor contact grotere kans gemaakt sinds ze weten dat je open staat voor contact. Laat hen proberen de eerste stap te zetten om jou te contacten. Het kan namelijk voor een donorkind even duren tot ze op je kunnen reageren. Er kan namelijk een achtbaan van emoties eerst in de weg staan voor het donorkind de pen kan kruipen om een bericht uit te gaan schrijven. Ik vond er al een halfbroer mee. En zo lang je er instaat is er een grotere kans dat je gevonden wordt. Ook al is het zonder ja DNA ook mogelijk. Maar je bespaard jouw donorkinderen een heel erg lange zoektocht.
3. Vertel dat je een donor bent aan je naasten.
Het ergste voor een donorkind vind ik nog wel het zijn van een geheim. Wees eerlijk tegen je naasten. Vertel ze dat je een donor bent (geweest). Jij staat voor een verassing als je een donorkind je vindt maar jouw naasten ook. Als je naasten echt van je houden dan kun je dit echt wel met ze delen. Laat het taboe wat er vroeger opstond op het zijn van een donor jou niet schaden. Wees open en eerlijk.
4. Maak een Google Drive aan.
Eén van de beste die je kan doen is een Google Drive aanmaken met een eigen e-mailaccount speciaal voor je donorkinderen waar ze later bij kunnen. Hier kun je dan de dagboeken opslaan maar ook nog zoveel meer dingen voor die je voor je donorkinderen wil bewaren. Je kan familieverhalen opschrijven en foto’s en video’s erop bewaren die leuk voor hen zouden kunnen zijn om te zien. Video’s met boodschappen die jij en je ouders inspreken bijvoorbeeld. Zie het als je eigen mini archief. Want je weet namelijk nooit wanneer het moment komt dat je donorkinderen geïnteresseerd raken om jou te ontmoette. Je moet alle mogelijke scenario’s in je achterhoofd hebben doorgelopen. In de 16 tot 26 jaren na je donatie kan zoveel gebeuren. Misschien ben je er dan wel niet meer. Of ben je niet meer mentaal bekwaam om een normaal gesprek te kunnen voeren met je donorkinderen. Is dat eerlijk voor hen terwijl voor zo een lange tijd op een ontmoeting hebben gewacht? Het leven is niet eerlijk maar wat je als donor kan doen is je op alle mogelijke scenario’s voorbereiden. Zorg dat je partner, kinderen en je vrienden of familieleden die jouw nalatenschap regellen ook van dit account afweten. Dit zodat ze het later met je donorkinderen zouden kunnen delen.
De relatie met je donorkinderen
1. Leg het kiezen van het soort relatie bij je donorkinderen
En dan ga je een toekomst tegemoet waarbij jullie van elkaars bestaan afweten. Wat nu? Hoe vaak zie je elkaar? Op wat voor momenten? Dit is iets waar je het later over kunt hebben. Sommige donorkinderen zien hun donorvaders vaak en andere zien elkaar een paar keer per jaar. En andere zien elkaar nooit. App je met elkaar? Om eerlijk te zijn is dit iets wat moet groeien als jullie dat beide willen. Maar geef wil aan wat jouw grenzen zijn. Elk donorkind, dus ook al jouw donorkinderen zullen hier een andere mening over kunnen hebben. En je moet je beseffen dat je niks kan doen om hun mening te veranderen.
2. Toon interesse
Is de relatie met je donorkind een open relatie? Dan is heel mooi. Je bent dan waarschijnlijk bij een stap te recht gekomen waarbij je donorkind vragen stelt. Je beantwoordt ze met liefde maar waar is jouw interesse? Stel gerust vragen die jij je je afvraagt. En niet alleen maar de zoetsappige ''Hoe gaat het met school/werk?'' vragen. Wees creatief met je vragen en laat zien dat je geïnteresseerd bent als je een gevoel hebt dat je donorkind daarvoor open staat. En vraag anders of ze ervoor open staan je donorkinderen. Het is beter om het te weten dan dat je raar wordt aangekeken door je donorkind omdat je overkomt alsof je geobsedeerd met ze bent.
3. Wees jezelf Het allerbelangrijkste van het contact hebben met je donorkinderen is wel wees jezelf. Maar wees ook nuchter. Het is niet zomaar iets om na zo een lange tijd met je donor/biologische vader/moeder in contact te zijn. Dat zal het zeker ook niet voor jou zijn. Het kan fijn zijn maar ook raar voelen als je herkenning ziet. Het is iets heel speciaals. Je weet niet hoe lang ze er vanaf weten dat ze een donorkind zijn sinds je niet weet in welke gezinssituatie ze opgroeien van tevoren. Weet wel dat je eigenlijk jullie relatie go with the flow moet laten gaan zodat jullie elkaar niet te veel worden. Zorg dat het rustig en goed verloopt en niet overweldigend.