HI Halfjes,
Hoe is het met jullie leven? Waar staan jullie? Graag stel ik mezelf even aan jullie voor. Mijn naam is Joëlle Domenica de Boer. Ik ben een dochter van mijn ouders, een zus van mijn volle zusje Chenoa en een halfzus van een grote groep halfbroers en halfzussen, waaronder jij zelf misschien valt als je dit online vindt. Misschien vindt je dit wel na een nieuwsgierige google zoekopdracht (misschien na het hebben gedaan van een DNA test?). Op het moment dat ik dit schrijf ben ik nummer 6. De op 6 na oudste terwijl rond deze tijd vorig jaar was ik nummer 5. Het jaar daarvoor, in 2020 was ik in het begin van het jaar nummer 3 en werd ik precies nummer 5 deze maand, maar dan 2 jaar geleden. Als donorkind weet je pas echt in welke plek van de rangorde je staat als iedereen zichzelf meldt. Door de jaren heen zal je positie nog weleens kunnen verschuiven. Want ondanks dat Nederlandse donorkinderen de mogelijkheid hebben om de indentiteit van hun donorvader/moeder en halfbroers en halfzussen op te vragen gebeurd het ook dat donorkinderen de aanvraag pas veel later doen om er achter te komen wie deze onbekende kant van hen is. Misschien ben jij ook wel zo iemand die het later doet, wie weet. Ik zag het dus ook gebeuren toen ik op mijn 20ste en 21ste nog oudere halfbroers en een halfzus cadeau kreeg. Dit bracht mij wel tot de conclusie dat alles nog kan gebeuren. Op dit moment zijn er nog 7/8 zwangerschappen met daaruit het aantal voortkomende halfbroers en halfzussen onbekend. Geboren tussen 1999 en 2010. Tot dusver is het aantal gezinnen dat bekend is met donorkinderen bij mij van donor E19 op dit moment 8 van de 14 gezinnen van het AMC, inclusief het gezin waarin ik zelf opgroeide.
Ik vraag mij soms wel af wanneer de volgende weer eens komt opduiken en wanneer het opduiken van nieuwe halfbroers en halfzussen stoppen zal. Als dat moment komt zal het voor mij zo een opluchting zijn. Dat ik mezelf niet hoef af te vragen of ik een crush heb op een halfje of dat we langs elkaar lopen, samen werken of op dezelfde school zitten. (Wat blijkt, dit is al eens gebeurd een keer bij mij! Een relevant iets om over na te denken als donorkind.) Als iedereen rond z'n 16e een aanvraag zou doen bij stichting donorgegevens dan zal het opduiken van ''nieuwe'' halfbroers en halfzussen ophouden in 2026/2027, dit zou betekenen dat ik nog veel minderjarige, bijna allemaal opgegroeiend als enig kind halfbroers en halfzussen heb. Maar sinds er 3 halfjes zijn geweest die na hun 20ste zijn opgedoken, zal het mij niet verbazen als er komende jaren nog oudere halfjes gaan opduiken of dat sommige nu jongere halfjes ook nog langer wachten. Het ondergaan van het hebben van zoveel halfbroers en halfzussen is iets waar we niet voor gekozen hebben, maar het is er toch. We hebben het alleen maar door onze ouders in onze schoot geworpen gekregen.
Wat voor onderdeel wordt het van mijn leven? In wat voor manier gaat dit impact hebben op mijn leven? Misschien zijn het vragen die door je hoofd spoken. Ondanks dat weet dat je altijd welkom bent. Om te praten, om te zien wat het leven voor je in petto heeft mocht je meer over ons willen weten. Het is jouw beslissing hoe het impact heeft op je leven, maar wat ik zou zeggen is dat het je leven niet negatief zou moeten beïnvloeden. Want ondanks dat het misschien veel kan zijn, het kan ook een aanvulling op je leven zijn. Zo zie ik het. Het voelt voor mij als een groep mensen waarvan ik graag hun verhalen leer kennen en zie wat de rest van het leven voor ons in het verschiet heeft.
Mijn laatste vraag is: Wanneer melden jullie je? Al hoop ik dat het vroeger dan later is, het is je eigen beslissing. Doe wat goed voelt voor jou. Ook al stalk je mijn blog voor maanden en contacteer je mij later. Weet dat je altijd welkom bent, ook al ben ik druk in het leven, ben ik sterfende of ben ik 100 in een bejaarde te huis. Mijn deur staat altijd open. Ik hoop dat jullie het goed hebben, tot ergens in de toekomst, hoever die toekomst ook gaat zijn. Liefs, Joëlle
