Vertellen is makkelijker dan zwijgen

Wanneer je nieuwe mensen leert kennen dan stel je jezelf even voor. Je vertelt over wie je bent, wat je interesses zijn, wat voor werk je doet en op mijn leeftijd ook nog waar je studeert. Waar je vandaan komt en wat je familie samenstelling is. Dit lijkt mij wel een beetje de basis. Er zijn er nog wel veel meer dingen die er tijdens zo een gesprek op komen.

Toen ik jong was en ik mezelf voorstelde, ging het altijd vrij makkelijk. Toen ik op mijn nieuwe basisschool kwam, waar ze mijn moeders niet vanaf het begin kende, waren er wel veel vragen toen ik mezelf ging voorstellen. ''Ik heb twee mama's en ik ben van de zaadbank.'' Het concept moest ik vaak wel wat uitgebreider uitleggen, dingen zoals de vriezer, rietjes en zaad heb je een kind nooit zoveel horen zeggen. Uiteindelijk was dat allemaal vrij duidelijk. Op de middelbare school had ik het in de eerste week al gelijk verteld op eigen initiatief. Ik zat in de kunst klas en we moesten een kunstwerk maken wat ons levensverhaal representeerde. Ik maakte allerlei kleine doedels. Onder andere over het hebben verloren van veel dierbare in mijn leven, het hebben van twee gescheiden moeders en het hebben van een onbekende biologische vader die ik pas op mijn 16e mocht gaan ontmoeten. Later in mijn leven ging dat vrij makkelijk. Op het MBO, HBO en gedurende stages en werk. Het concept van het zijn verwekt met donor conceptie, het zijn van een donorkind werd steeds bekender. Er kwamen dan ook wel steeds meer schandalen in de media, waardoor er veel gevraagd werd ''Ben jij er ook eentje van de dokter?'' of ''Heb jij ook honderden broers en zussen?'' Nee, ik ben niet van de dokter. Mijn vader was gewoon iemand die toen ik verwekt was net klaar was met studeren en tijdens zijn laatste twee jaar voordat zijn studie eindigde donor werd, na een advertentie te hebben gezien in een studentenblaadje. Nee, ik heb geen honderden halfbroers en halfzussen. Ik ben op dit moment de op 6 na oudste van 33 halfbroers en halfzussen. Voor de voetbalfans onder ons: 3 elftallen. 8 van hen die ik nog niet bij naam en gezicht ken. Bijna de helft heb ik al ontmoet. Meer dan helft heb ik wel gesproken, al was het maar online via chat.

Wat ik heb geleerd van het praten over mijn ontstaansgeschiedenis in de 24,5 jaar dat ik leef is dat het voor mij alles simpeler maakt. Het geeft mij een mogelijkheid gegeven om er zelf mee te leren omgaan. Om mijn eigen mening er over te leren vormen. Om kennis over de industrie waardoor ik verwekt ben te onderzoeken.