Van Boerenjongen naar student naar sperma donor

Mijn vader is een vader van minstens 32 kinderen. Hij is een spermadonor (geweest). Zijn (donor)kinderen zijn geboren tussen 1999 en 2015. Waar begon het allemaal, en hoe spelen zijn acties vandaag de dag een rol in zijn leven? En hoe denkt hij dat de toekomst er uit komt te zien? Daar was ik voor mijn toelatingsartikel voor mijn opleiding achteraan gegaan. Ik had een ontmoeting met hem gepland samen met mijn zusje. Het was mooi weer dus we konden mooi op zijn dakterras zitten op juiste afstand in Amsterdam in de zomer van 2020. We praten eerst een beetje en uiteindelijk net iets voordat we gingen barbecueën begon ik met het interview.

Van Boerenjongen naar student naar sperma donor 23 augustus 2020

Mijn vader zijn leven speelde zich af toen hij jong was op het boerenland van zijn vader. Nadat hij klaar is met zijn VWO besloot hij richting Amsterdam te gaan om te gaan studeren. ‘’Het was een beetje stachmatisch, want Amsterdam was de dichtstbijzijnde grote stad en naar de universiteit kon ik nog net aan fietsen. Een voordeel was dat ik dan niet gelijk hoefde te verhuizen. Dat was een voorbedachte keuze.‘’ Uiteindelijk besloot mijn vader toch op kamers te gaan. Hij ging eerst op kamers in een studentenhuis. Toen hij uiteindelijk daar weg moest omdat zijn studie klaar was, besloot hij een appartement in Amsterdam te gaan huren. ‘’Uiteindelijk ben ik in Amsterdam blijven wonen omdat ik hier ondertussen mijn vrienden & kennissen had enzo en als je weg gaat dan ben je dat toch weer kwijt.’’

Dat mijn vader zijn sperma doneerde als donor was vroeger in zijn kringen niet echt heel bekend. Hij bracht het niet zomaar op. Dat was iets privés, wat ik compleet snap want het is niet zomaar iets. Ik weet dat een aantal van zijn vrienden en/of kennissen het uiteindelijk wisten. Want hij vertelde mij ooit dat rond de tijd dat mijn nieuwsartikel in Parool uit kwam hij mensen op visite had die vertelde over mijn nieuwsartikel en zij vroegen of hij ooit nog contact had gehad met zijn (donor)kinderen. Surprise! Daar ben ik er onderander één van. Uiteindelijk heeft mijn vader het ook pas laat aan zijn ouders vertelt dat hij een donor was geweest.“Ik heb het mijn ouders pas verteld toen het eerste donorkind buiten het ziekenhuis om in 2002 was geboren.’’ Het komt op mij nog steeds gek over. Hoe kun je zoiets 5 jaar geheim houden? Z'n ouders hadden zomaar tegen een kleinkind op kunnen botsen ergens zonder te weten dat ze kleinkinderen zouden hebben. We naderen het eind van het interview. Nu komen de wat persoonlijkere vragen naar voren die ik hem zelf eerder nog nooit eerder heb durven stellen. - Had je ooit gedacht dat het zijn van een donor zulke impact op je leven kon hebben? Ben je blij met het contact wat er is met je kinderen? En hoe denk je dat dit 10 jaar in de toekomst gaat zijn? ‘’Ik wist het niet precies, maar ik had wel een verwachting hoe het ging gaan. Ik dacht dat er sowieso een paar van mijn kinderen zouden zijn die contact wilde, maar een deel ook niet. Er zijn verschillen in de niveaus qua relaties die ik met ze heb, maar zo gaat het ook in het normale leven. In de toekomst denk ik dat jij wel eens af en toe met je kinderen langs gaat komen. Dat zal mij erg leuk lijken. Maar over het algemeen denk ik niet zoveel aan de toekomst en leef ik meer in het heden en denk ik alleen aan wat er nu gebeurd. Ik ben een ‘’go with the flow’’ persoon.’’