Mama, hoe kan dit?

Mama, hoe kan dit? Mama, hoe kan dat? Ik was zelf altijd een kind met veel vragen. Misschien een beetje een psychologische doordenk werkwijze? Of wilde ik gewoon graag alles weten? Ik denk zelf een beetje van beide. Ik denk dat ik mijn wereld en kennis wilde verbreden. Maar ook wilde ik alle mogelijke scenarios van iets voor mij zal kunnen zien, zodat ik voorbereid was. Omdat voor een onverwachtse situatie komen te staan voor mij niet een fijne situatie was. Ik liet alle mensen die mij iets vertelde altijd alles uitleggen tot ik het snapte. Want mij was door een juf ooit geleerd, van vragen stellen word je niet dommer. Je word er alleen maar wijzer van. Op een dag hoop ik ooit kinderen te krijgen. En als ze op mij gaan lijken dan zullen ze vol met vragen zitten. Ik wil ze graag van alles over het leven leren. Maar er komt een dag dat ze vragen hoe het kan dat ze zoveel oma's, tantes, ooms, en neefjes en nichtjes hebben. Want hun vriendjes en vriendinnetjes hebben dat misschien niet. Dat hun oma's mij en mijn zusje hebben gehad, en dat opa daar bij geholpen heeft zal geen geheim zijn. Ze krijgen daardoor 32 sets van ooms en tantes hebben met daarnaast een hoop neefjes en nichtjes. Al heb ik geen idee waar de relatie met mijn halfbroers en halfzussen gaat zijn als kinderen heb, ik ga ze over deze kant van mijn familie vertellen. Ik ga het verhaal van mijn afkomst niet verzwijgen. Want dit is net zoveel mijn verhaal, als het hun toekomstig verhaal gaat zijn. Het is misschien niet de aller normaalste familie situatie, maar het is onze familie. Ik hoop op een dag dat mijn kinderen, en wie weet ook wel mijn neefjes en nichtjes op een dag dit ook lezen. Dat als ik op een dag moeder en ze dit lezen en ze zich afvragen waarom ik onze familie niet normaal noemde. Dit sinds onze familie voor hen normaal gaat zijn. Ze gaan het nooit anders gekend hebben.