Joëlle Domenica de Boer
Ja mijn moeders zijn ooit voor een behandeling met donorzaad naar een fertiliteit kliniek in het ziekenhuis gegaan. Ook hadden ze toen nooit kunnen bedenken hoe ik mij hierbij zal gaan voelen. Een persoon met een identiteitsvraag. Liefde en een thuis is wat ze mij gaven. Leegte ontstond er toen wel daardoor in mij. Eerlijk gezegd was er bijna heel mijn leven een vraag: wie ben ik en wie is hij?
Donkere momenten, nadenkend over leven en dood. Over of wij ooit de mogelijkheid zouden krijgen om in elkaars ogen te kunnen kijken. Maar de gevoelens die ik op dat moment had in mijn jeugd, had ik tot een aantal jaar geleden met niemand gedeeld. Een opkropping van mijn emoties was aanwezig. Niks willen zeggen om mijn ouders geen pijn te doen. Is dat een juiste keuze geweest?
Camera, actie! Altijd probeer ik in mijn leven te leven in het nu en het verleden achter mij te laten.
Dit pad heb ik ooit bewandeld. Een vraagstuk die zei: welk deel is van mijn vader in mij? Boven in bed voor het slapen gaan was het moment wanneer ik vroeger mijn gedachten hiermee bezig zag gaan.
Oergevoel is het om te willen weten waar je vandaan komt, dat is zeker niet raar. Een gegeven is het om nu te weten waar mijn wortels liggen. Roots vinden is voor mij één van de allermooiste dingen die er bestaat.
Joëlle Domenica de Boer
Comments