In deze corona periode is het een tijd waarin we zoveel mogelijk thuis moeten blijven. We vervelen ons en gaan weer terug naar waar het allemaal begon. Terug naar het verleden. Back to the roots. Terug de stamboom in.
Afgelopen weken ben ik weer in mijn stamboom gekropen. Ik ben online in archieven gaan zoeken naar antwoorden. Uiteindelijk heb ik daardoor weer een hoop mensen aan mijn stamboom kunnen toevoegen. Ik schreef dit al eerder eens maar wat ben ik blij dat ik dit kan doen. Sommige van deze familieleden hadden geen nakomelingen en zouden nooit herinnert worden en in de vergetelheid raken als ik ze niet had gevonden.
Afgelopen dagen las ik een scriptie van iemand op het internet. Deze scriptie bevatte een biografie over mijn 2e generatie oudtante Maria (Mia/Marie) Albertina Ouwehand. Ze was een streekroman schrijfster. Een vrouw die graag onafhankelijk wilde zijn en een eigen inkomen wilde hebben. Een heel erg sterke vrouw. Het is mooi om te zien dat het gevoel voor schrijven toch verder in de familie aan mijn vaderskant nog terug te vinden is. Door haar biografie te lezen heb ik veel geleert over hoe zij en haar familie waren . Dit bracht mij weer een stukje dichterbij mijn wortels. Door te lezen hoe zijn beschreven werden.
Er zaten ook oude foto’s in en ik vond een foto van mijn oudvader Dirk Ouwehand. Hij was een vader van 13 kinderen en heeft banen zoals gemeenteraadslid, wethouder, locoburgemeester gehad in de gemeente Katwijk. Ik heb dus al een hoop van hem kunnen vinden en er is vast wel nog meer. Hij was een strenge man en vond dat vrouwen geen vervolg onderwijs zouden moeten volgen. Al was dat iets wat in die tijd veel mannen dachten. Wat ik hem dus niet kwalijk kan nemen. Hij hertrouwde later nadat zijn eerste vrouw stierf na het kraambed van hun tiende kind. Het was 20 dagen later na de geboorte van haar kind dat zij overleed. En het hertrouwen was iets waar zijn kinderen het niet mee eens waren. Maar ja wie moest er anders voor de jongere kinderen zorgen. Door dit soort dingen te lezen geeft het mij een goed beeld over een geschiedenis die nooit aan mij is doorgegeven. Ik sta op mijn stamboom. Want ik ben een nakomeling. Misschien dan wel als donorkind en dus niet wettelijk. Maar wat maakt dat nu weer uit. Dit zijn toch wel echt mijn wortels. Mijn afkomst. Mijn voorouders. Mijn familie.
