Als een dochter van 2 moeders leefde ik de eerste 16 jaar van mijn leven zonder een vader in mijn leven. Ik heb geen vader maar ik heb 2 moeders. Als kind beschreef ik het zo. Ik was vaderloos. Ik had geen beeld van de man die 50% van mijn bestaan had mogelijk gemaakt. Dan ga je denken dat je vaderloos bent. Want ja beter wist ik niet.
Van Dale 1898, Definitie: VADERLOOS - bn. zonder vader, beroofd van een vader : die kinderen zijn vaderloos.
Vaderloos dat was ik de eerste 16 jaar van mijn leven. Zo zag ik het Ik was beroofd voor mijn geboorte al van het hebben van mijn biologische vader in mijn leven. En daar hebben 3 verschillende partijen voor gezorgd. Mijn moeders, mijn vader en de kliniek. Ik snap dat alle 3 partijen toen alleen maar baat hadden bij één ding. Het verwezelijke van mijn moeders hun kinderwens. Blij ben ik ook voor hen dat ze dat konden doen. Want vroeger was er bij sommige klinieken discriminatie bij het behandelen van vrouwenstellen met KID (kunstmatige met donorzaad). Maar heeft 1 van deze partijen ooit verder gedacht dan alleen het hebben van een baby? Dat deze baby ooit volwassen ging worden. En dat de baby een eigen mening en behoeftes ging krijgen. Dat deze baby ooit als een volwassen persoon ging worden die ooit ook eigen kinderen zal gaan krijgen. En deze kinderen zullen dan ook weer met hun eigen vragen gaan zitten. Ik denk dat in mijn situatie en in die van een hoop andere situaties er niet verder is nagedacht dan het krijgen van een kind. Het enige waar in mijn situatie wel over is nagedacht door mijn moeders en mijn vader is dat ik op een dag misschien de behoefte kon krijgen om hem te ontmoeten. Daarom besloten mijn moeders om een kind te willen verwekken met behulp van een b-donor. En besloot mijn vader om een b-donor te worden. In de tijd dat ik verwekt werd was het mogelijk om een bekende en anonieme donor te kiezen en zijn. Bekend als in dat de identiteit later bekend kan worden als het kind vanaf de leeftijd van 16 jaar of ouder. En anoniem betekende dat de donor technisch nooit bekend zal worden voor het kind. Dat was voordat donorkinderen de mogelijkheid kregen om hun donorouder op te sporen met hun eigen DNA. DNA, het beste bewijsmateriaal wat er is. Ik vraag mij af als we wensouders de volgende vraag zouden stellen wat ze er dan op zouden reageren. Zal het hebben van een kinderwens en deze willen voldoen boven het recht van jouw kind mogen staan om zijn of haar biologische (donor)vader/moeder/ ouder te leren kennen en in hun leven te hebben? Jouw kinderwens vs je kind's vader/moeder/ouderwens. Ik denk van niet. Mocht ikzelf ooit kinderen krijgen dan staat het onderhouden van een relatie met alle ouders en familie als een prioriteit bovenaan bij mij. Aan de ene kant ben ik tot aan mijn 16e vaderloos geweest en aan de andere kant ben ik nog nooit vaderloos geweest. Want iedereen heeft namelijk een vader. Ook al is hij niet een onderdeel van hun leven. Ik draag hem namelijk altijd bij mij. In mijn DNA maar ook in mijn hart en in mijn gedachten.
Comentarios