Beste grootouders,
Het leek mij leuk om iets over mezelf te vertellen sinds jullie nog niks over mij weten. Op donderdag 5 oktober 2000 om 16:35 in de middag kwam ik thuis ter wereld. Later kwamen mijn grootouders bij mij kijken. 3 paar grootouders had ik mijn leven toen ik geboren werd. Oma Cieske, Opa Anton, en Oma Lennie. Opa Jo, waar ik naar vernoemd ben heb ik helaas nooit gekend. Hij stierf toen mijn moeder nog jong was. En mijn oma Lennie overleed toen ik nog maar 2, jaar en 8 maanden oud was. Ik vind het niet leuk dat ik bijna geen herinneringen meer aan haar heb. De enige herinnering die ik heb is dat ze zoals ze zoals elke week bij het bus hokje was waar wij haar kwamen ophalen om over de markt te gaan lopen. Toen kwam ze opeens achter het bus hokje vandaan om mij te verassen met rozijntjes. Al was ik biologische gezien niet haar kleinkind, was ze zoals mijn moeder altijd zei smoorverliefd op mij.
Jullie hebben een gesprek met jullie zoon gehad. Ik heb gehoord dat jullie niet achter zijn sperma donorschap staan. En daar hebben jullie vast jullie redens voor. Maar ik wil jullie graag laten weten wat er het resultaat van is. Jullie zoon heeft een aantal ouders de kans gegeven om kinderen te krijgen wat zonder hem nooit gebeurd was. Hij heeft het mogelijk gemaakt dat gezinnen gevormd konden worden. Ik ben onder andere het resultaat van zijn sperma donorschap. Mijn ouders wilden graag kinderen maar daar hadden ze hulp bij nodig. Ze gingen naar een kliniek die een spermabank had en daar werden ze gematched aan donor E19. Waar we 16 jaar later achterkwamen dat dat jullie zoon bleek te zijn. Ik ken hem nu sinds 1 maart precies 2 jaar.Dat is alweer een lange tijd. En in die tijd is hij al zo erg lief en open en warmhartig geweest tegen mij maar ook tegen mijn broers en zussen. Ook ik heb contact met een aantal van hen. Samen hebben we al vele leuke dingen gedaan. Ondertussen heeft jullie zoon ook al het één en ander over jullie vertelt. Ik hoop dat als jullie er voor open staan, het leuk zouden vinden om mij te ontmoeten. Dat ik 2 jaar na de ontmoeting met jullie zoon ook jullie hand mag schudden en in de ogen mag kijken. Ik zal graag van alles van jullie horen. Van wie jullie zijn als personen, tot de geschiedenis van de familie. Mijn grootouders van beide kanten zijn en waren heel erg mooie mensen. Ik heb er 3 in mijn leven mogen hebben waarvan er nu nog maar 1 over is, mijn opa. Zonder hen was ik niet geworden wie ik vandaag de dag ben. Zij hebben mij gevormd tot de persoon wie nu jullie deze brief schrijft. En ook jullie hebben daar een rol ingespeeld. Ik heb van elk van jullie 25% DNA van mijn DNA gekregen, wat samen de 50% maakt die ik geërfd heb van jullie zoon, mijn vader. Jullie kregen niet de kans om mij en jullie (donor) kleinkinderen te zien op groeien tot de mooie personen die we vandaag de dag zijn geworden. Maar jullie hebben de kans om ze nu nog te ontmoeten en om jullie verhaal te delen en elkaar te leren kennen. Ik wil jullie graag bedanken dat jullie je zoon opgevoed hebben tot de man die hij vandaag de dag is. Want zonder hem en zonder jullie zal ik hier vandaag de dag niet hebben gestaan.En had ik nu mijn familie niet. Ik hoop jullie als jullie er voor open staan snel te zien voor een eerste ontmoeting met elkaar en tot dan wens ik jullie het allerbeste toe. Liefs, Jullie oudste kleindochter Joëlle