In het verdrag van de rechten van het kind worden rechten genoemd die voor elk kind en mens belangrijk zijn. Er zijn meerdere artikelen met secties van de rechten van het kind die je kunt aanwijzen als rechten die donorkinderen zouden moeten hebben net zoals ieder ander mens maar die niet worden gewaarborgd omdat het volgens de traditionele manier van donorconceptie via klinieken niet anders mogelijk is. Artikel 2 zegt namelijk het volgende: De rechten uit het Kinderrechtenverdrag gelden onverkort voor elk kind. Zonder uitzonderingen.
Nu weten wij als donorkinderen dat dit dus niet klopt. Wij moeten opgroeien zonder het weten wie onze biologische familie is. Onze broers en zussen, ouder(s), grootouders, ooms en tantes en neven en nichten. Daarom startte ik mijn blogserie genaamd: De kinderrechten die donorkinderen niet hebben waarin ik in elke blogpost één van de artikelen uit het kinderrechtenverdrag bespreek die niet overeenkomt met de rechten die donorkinderen in Nederland hebben.
Één van de rechten die voor donorkinderen het belangrijkste is recht dat de mens heeft met artikel 8 van het kinderrechtenverdrag. Dit recht wordt vaak benoemd als het gaat om waarom donorkinderen het recht zouden moet hebben om hun (donor)ouder te leren kennen.
Artikel 8:
Lid 1. De Staten die partij zijn, verbinden zich tot eerbiediging van het recht van het kind zijn of haar identiteit te behouden, met inbegrip van nationaliteit, naam en familiebetrekkingen zoals wettelijk erkend, zonder onrechtmatige inmenging. Lid 2. Wanneer een kind op niet rechtmatige wijze wordt beroofd van enige of alle bestanddelen van zijn of haar identiteit, verlenen de Staten die partij zijn passende bijstand en bescherming, teneinde zijn identiteit snel te herstellen.
Via de Nederlandse kinderrechten website kinderrechten.nl kun je alle rechten inzien van die wij als Nederlandse staatsburgers hebben. Bij artikel 8 staat op deze website een extra toevoeging die bijdraagt aan het bestaansrecht van donorkinderen en de rechten die ze hebben: ''Toelichting: .... Een ander voorbeeld is dat je hulp krijgt om erachter te komen wie je (donor)ouder is als jou dat niet is verteld is. Zo legt de rechter weleens aan op dat ze hun kind statusvoorlichting moeten geven.'' Dit laat zien dat ze nog iets geven om ons als Nederlandse staatsburgers die verwekt zijn met semen van donors. Maar al die hulp die donorkinderen die niet weten wie hun (donor)ouder is krijgen komt voornamelijk van de organisaties stichting donor detectives en stichting donorkind geeft met hun verwerken van dit alles maar ook alle hulp die ze aanbieden om een zoektocht te starten. Dit met de hulp van donaties om DNA testen voor donorkinderen te kunnen kopen omdat ze het zelf niet kunnen betalen maar wel graag hun zoektocht willen starten. Maar ook om ontmoetingen tussen donorkinderen en donoren te bekostigen voor de ontmoetingsdagen. Dit met behulp van vrijwilligers, zonder financiële hulp van de overheid. Donorkinderen zoals ik die andere donorkinderen in hun zoektocht helpen. Ik hoop dat in de toekomst er ruimte komt voor organisaties zoals deze om financieel beondersteund te worden. De overheid heeft er voor gezorgd dat praktijken zoals deze tegen de rechten van het kind toch worden uitgevoerd en dat stichtingen zoals stichting donorkind en stichting donor detectives nodig zijn om donorkinderen, donoren en zelf ouders te helpen en samen te brengen. Naast artikel 8 zijn er nog meer artikelen die niet overeen komen met de rechten die donorkinderen hebben. Deze kun je vinden onder het kopje bij mijn blog onder de kinderrechten die donorkinderen niet hebben. Wil je op de hoogte blijven van mijn blogposten abonneer dan op mijn blog via de contact pagina en volg mij ook zeker op Facebook en Instagram.