24 oktober 2017
Ik had afgesproken met mijn donorvader. Gewoon bij hem thuis in Amsterdam. De regio van Amsterdam waar mijn moeder ook toevallig woonden toen ze jong was. Mijn donorvader had gewoon mijn moeder kunnen tegen komen als ze gewoon in dat gedeelte van Amsterdam was blijven wonen. Dat had er echt een movie scene kunnen zijn geweest dat ze elkaar dan ontmoeten in een café en elkaar dan zouden kennen van het uitgaan en dan opeens elkaar niet meer zouden zien. En opeens 26 jaar later er achter komen dat ze dus er samen voor gezorgd hebben dat ik hier op de wereld sta. Ach ja dat is dus niet de realiteit maar een movie scene. Even terug in de realiteit. Ik was onderweg naar mijn donorvader. Ik zei tegen mijn moeder:’'Ik wil niet met legen handen daar bij hem staan. Hij heeft ook al de lunch geregeld.’’ Dus voordat ik naar hem toe ging eerst even een bosje bloemen gehaald. Toen eerst de straat proberen in te komen omdat de straat helemaal openlag om betegeld te worden. Met de zenuwen in mijn lichaam probeer ik de straat over te steken. Het is toch heel raar dat ik altijd voor ik naar hem toe ga zenuwen in mijn lichaam heb en als ik eenmaal in gesprek ik mezelf eigenlijk helemaal op mijn gemak voel bij hem. Op een gegeven moment nadat mijn moeder mij had afgezet gingen we naar zijn woonkamer en had hij een aantal fotoalbums voor mij klaar gelegd die wie samen konden bekijken. Na album nummer 1 zijn we samen naar boven gegaan naar het huis van zijn vriendin waar we gingen middag eten. Wat een aardige vrouw is zij en wat kan ze goed soep maken zeg. Voor de eerste keer dat ik soep echt wel lekker vind. Moet nog steeds even het recept vragen. Ze was heel geïnteresseerd naar wie ik was. Ze had zelfs de documentaire gezien waar ik in zat. En ik was er van verbaast dat ze zoveel over mijn half broers en zussen wist en de situatie. Ze verwoorden het best wel mooi toen ik vroeg hoe ze dat allemaal wist en waarom ze er geïnterneerd in was. ‘’Het is iets wat speelden voor we elkaar ontmoeten. Het is een onderdeel van zijn leven dat plaats vond voor dat ik hem ontmoeten waar ik graag iets van af weet. Het is niet zomaar iets. Ik vind het echt leuk dat je initiatief neemt om hiernaar toe te komen en dat je D wilt leren kennen.’’ Ik ben blij dat ze elkaar zo steunen. Als ik hun relatie zie dan zie ik net dezelfde soort personen als mij en mijn vriend. Ik vind het mooi om hun zo samen te zien. En zien dat mijn donorvader gelukkig is. En ik vond het zo leuk dat zijn vriendin zei dat ik een van de kinderen ben die het meest op hem lijkt. Nadat we gegeten hadden haalden ik mijn laptop er bij om wat leuke foto’s van vroeger te laten zien. Waarna zijn vriendin stiekem een hele mooie foto heeft gemaakt dat ik foto’s laat zien op mijn laptop. Een super mooie foto. Weer een foto voor mijn plakboek. Daarna zijn we weer naar zijn huis gegaan en hebben we de rest van zijn foto albums bekeken. En vooral veel geklets over zijn jeugd. Ook heeft hij foto’s laten zien van wat halfjes. Toch weer leuk om nog 3 extra gezichten te zien die ik kan plaatsen bij mijn halfjes. Daarna zijn we samen door Amsterdam gaan lopen en heeft hij laten zien waar hij als student woonden en waar hij vroeger gewerkt heeft. En toen heb ik weer hele leuke verhalen mogen aanhoren. Toen ik thuis was vertelde mijn donorvader zijn vriendin dat mijn moeder naar de huistelefoon had gebeld. En dat ik maar even op mijn mobiel moest gaan kijken. Het was al laat dus ik belden mijn ma. Ze zei dat ik maar even op de tijd moest letten voor dat we in de file zouden komen te staan richting werk.Ik had mijn uniform gelukkig mee genomen en mezelf daar snel omgekleed. Hij vond dat het uniform mij goed stond. Dat hij vroeger niet toen hij werkte. Toen kwam mijn ma nog even binnen om mij op te halen en gedag te zeggen. Het einde was aangebroken en ik moest weg richting werk. Ik wilde eigenlijk helemaal niet weg. Ik voelde mezelf zo welkom geheten daar bij hem thuis. Ach ja ik kon zien dat hij het leuk vond en heb mezelf heel welkom gevoeld. Toen ik op werk was kon ik gelukkig goed multitasken, want ik moest vakkenvullen maar ook te gelijk al die info die mij vertelt was die dag te verwerken. Het was dan ook een geweldige dag.