Het is vandaag vaderdag. Een dag die ik vanaf kleins af aan vierden met mijn moeders. Als mijn zusje en ik cadeautjes maakte op school en ze aan hun gaven. Of soms aan mijn allerliefste opa.❤️ Maar toch heb ik ook een kleine andere gedachten in mijn achterhoofd vandaag. Ik vroeg mezelf al vanaf mijn 8e jaar af? Wie is de man achter het zaad? Wie is mijn (donor) vader. Dit is dan ook de eerste keer dat ik donor tussen haakjes zet inplaats van vader. Omdat ik mezelf realiseer hij was een donor voor mijn moeders. Hij was geen donor voor mij. Hij is mijn biologische vader. Al zal ik misschien nooit een band krijgen als een dochter en vader die elkaar vanaf het begin kennen. Of een band net zoals ik met mijn moeders heb. Wat maakt het uit.
Ik leer graag de man kennen waardoor ik deels ook op de wereld sta.🌍❤️ Hij is een aardige man. En we hebben zover ik weet op dit moment wel wat dingen gemeen, qua uiterlijk en innerlijk. Ik heb hem nu pas 2 keer ontmoet. Maar ik weet wat ik aan hem heb. Één van de belangrijkste dingen waar ik wilden dat hij bij was, was hij er. Hij was bij de premiere van de documentaire Vader Onbekend. Waar aan ik een deel van mocht uitmaken. Er werden leuke dingen die dag gezegd. ''Wat lijken jullie op elkaar, of het lijkt net alsof ik hier weer met Joëlle sta te praten zoals tijdens het interview.'' (Op de manier hoe mijn (donor) vader en ik dingen zeggen) Ben er ook achter gekomen dat hij dezelfde bijbaan had als ik heb nu toen hij 20 was. Dus technisch gezien kwa het jongens en meisjes brein zouden we dus even oud geweest zijn toen hij hetzelfde bijbaantje had wat ik nu heb. Zo heb ik hem ook gevraagd of hij bij mijn diploma uitreiking aanwezig wil zijn. Ik wist heel lang niet hoe ik het moest vragen. Want ik had niet kunnen hopen dat hij zo'n aardige man zou zijn en ik het hem ooit zou kunnen vragen.Omdat ik al verhalen hebt gehoord waar het niet zo goed afliep, heb ik vroeger altijd mijn hoop heel erg laag ingezet. Dat als het niet zou zijn wat ik zou verwachten, ik er vrede mee zou hebben. Hij zei ja, ik kan komen. Ik voelde mezelf zo blij😀 Dit is iets wat ik wilde sinds ik aan de middelbare school begon. Dat hij mij zou zien wanneer ik af ging afstuderen. En dat hij zou zien dat het mij gelukt is. Ik heb zo een geluk dat ik mijn genen mag delen met zo een aardige man. Ik had geen andere leukere (donor)vader kunnen wensen. Dus een boodschap voor toekomstige halfbroers en halfzussen die ik niet ken. Het is een aardige man, die je alles mag vragen. Fijne Vaderdag.❤️