De eerste ontmoeting met mijn halfbroers Bouke en Duuk. Het was eerst even stil en we lieten onze moeders praten.Toen kwam het gesprek opgang. We zijn allemaal wel een beetje stil en lijken best wel op elkaar. Al is het qua uiterlijk en qua innerlijk. Één van de dingen waar ik heel nieuwsgierig naar was, de handen. Ik heb hele dunne piano handen zoals mijn moeder altijd zegt wat mijn zusje niet heeft. En blijkbaar hebben Bouke en Duuk dat wel. Hun moeder noemde het gitaar handen omdat Bouke gitaar speelde vroeger en Duuk speelt accordeon. Na vier uur samen gepraat te hebben moesten we afscheid nemen van elkaar. Aan het eind een fotoshoot gehouden zodat de mama's wat te showen hadden. Hun trots op de nieuwe half broers/zussen. En ik vooral heel veel blijdschap. Omdat het zo vertrouwt voelt en het uiteindelijk net leek alsof we gewoon elkaar al vanaf het begin kenden en echte broers en zussen zijn. We zijn al helemaal welkom geheten in de familie. Nu heb ik naast het krijgen van half broers al een kwart mama en een kwart tante er bij gekregen en hele familie die al nieuwsgierig is naar mijn zusje en mij. De volgende afspraak staat al gepland en kan niet wachten om ze allemaal weer terug te zien.
