Dit is alweer mijn derde jaar dat ik een Vaderdag blogpost schrijf. Voor de gene die geïnteresseerd zijn hier de blogposten van 2017 en 2018.
De jaren gaan echt snel. En zie ook naarmate de tijd dat ik mijn vader ken dat mijn persoonlijkheid en mening erg veel veranderd. Een mens bouwt zijn mening op gebaseerd op gebeurtenissen en feiten. Als ik mijn blogposten terug lees zie ik zo erg hoe mijn mening door de tijd veranderd. Door de ervaringen die ik heb opgedaan. De donorkinderen, donoren en ouders die ik online heb leren kennen. En door alle gesprekken die ik gevoerd heb. En de zoektochten waarmee ik geholpen heb en mensen samengebracht heb.
Ik ben het er nog steeds over eens, net zoals in mijn Vaderdag blogposten uit het verleden dat mijn moeders naast dat ze moeders waren mij niet hebben laten voelen dat ik perse een vader misten. Zij hebben op elk gebied dat ik een vader nodig had dat wel heel erg goed ingevuld als ouders.
Maar dat neemt niet de rol weg die er in elk leven genetisch aanwezig is. De vaderrol. Ik heb hier echt een hele discussie over gehad met mijn moeder en zusje. De moeder waar ik het nu over heb is mijn niet biologische moeder. We hadden het erover dat ik vind dat x mijn vader is en dan ook mijn enige vader. Ik zal zeker op deze blogpost reactie terug krijgen als ze dit lezen maar laat ik het nog één keer duidelijk maken voor hen en voor de rest wie ooit deze blogpost komt te lezen. Ik heb de allerliefste moeders van de wereld. Hoe zij zo erg sterk hebben kunnen zijn om naast dat ik met mijn beperking geboren ben, ook zo erg goed voor mijn zusje en mij te hebben kunnen zorgen. In de moeilijke tijden wisten jullie je er altijd doorheen te slaan. En hebben jullie het nooit laten merken als het niet goed ging. Ik ben heel erg dankbaar dat jullie alles hebben gedaan zodat ik het beste onderwijs kon krijgen zodat ik mezelf kon ontwikkelen tot de persoon die ik vandaag de dag ben. Je hebben vroeger gekozen voor B-donor*, zodat hij bij ons bekend kon worden als we oud genoeg waren en er aan toe waren. We hebben zelfs gesprekken gehad na het ontmoeten van mijn vader of ik niet liever had gehad dat mijn vader vanaf het begin bekend was geweest.
*Een B-donor is een donor die bekend wordt als je 16 of ouder bent. Je kan hem of haar ontmoeten door een aanvraag via donorgegevens.nl
Dat hij geen donor was via een kliniek maar een donor voor mijn ouders die ze kenden. En tot op de dag van vandaag kan ik daar nog steeds geen antwoord opgeven. Aan de ene kant heb ik het gevoel sinds jongs af aan al dat ik hem wil leren kennen en aan de andere kant is het zo dat ik niet beter weet en ik toch uiteindelijk na hem te hebben ontmoet, gelukkig ben. Ik ben blij dat ik hem in mijn leven heb. Ook al heb ik hem pas zoveel keer ontmoet dat je het op 2 handen kan tellen. Ja precies, ik houd dat bij. Een autistisch trekje van mij zal ik maar zeggen. Haha. Ik heb mijn vader precies 10 keer ontmoet sinds dat ik hem ken. De eerste meeting op 1 maart 2017 en de laatste tot nu toe op in mei 2019 op de 18e verjaardag van een broer van mij. Sinds ik voorstelden vorig jaar om mijn vader op mijn 18e verjaardag uit te nodigen heeft de rest mij gevolgd en dat vindt ik wel leuk want dan zie ik hem sowieso een aantal keer per jaar. Naast dat ik hem af en toe uitnodig voor groepsmeetings met broers en zussen.
Even om samen te vatten wat ik allemaal gezegd heb. Ja ik refereer naar hem als mijn vader. Maar dat komt omdat ik trots op hem ben en blij met hem ben. Donor was hij geweest voor mijn ouders. En ja hij doneerde bijna 21 jaar geleden zijn sperma. Een hoop mensen zeggen dat je niet moet refereren naar ‘’de donor’’ als een vader. Maar waarom een mens een ander naam geven als deze relatie genetisch zo ligt vastgelegd? Ik snap dat je je kind niet te veel hoop wil geven op een vaderfiguur. Ze zullen vast genoeg mannelijke figuren zijn in het leven van het kind maar maak de genetische band tussen jouw donor en je kind duidelijk naar het kind toe. Dat het zijn of haar biologische vader is. Dat er een verschil tussen een vader een papa. Dat je vader en papa kan zijn maar ook alleen papa of vader. Al refereren je ernaar als donor vader dat als al beter dan refereren naar het woord donor vind ik. Een donor is ‘’iemand die een schenking doet.’’ zoals wikipedia het zo beschrijft. Een donor schenkt iets aan mensen die ouders willen worden. Ze schenken helemaal niets aan het kind. Want die is er nog niet. Ze geven hun DNA weg zodat er een kind kan ontstaan.
Nog een klein stukje voor mijn eigen vader. Je zal vast na het lezen van deze blogpost weten dat ik super blij met je ben en dat ik mij geen betere biologische vader kan wensen. Elke keer als we elkaar ontmoeten of samen appen weet ik dat het goed zit. Het gevoel van blijdschap wat ik heb als ik met je spreek is niet te omschrijven in woorden. Maar ik voel mezelf zo erg blij en heel van binnen. Een rare emotie die ik vroeger niet had kunnen bedenken dat ik deze ooit kon voelen. Ik ben zo erg bij met alle wat je voor mij doet door er gewoon te zijn voor mij en mijn vragen te kunnen beantwoorden. Door over het leven te praten, vertellen over je (en ook mijn) familie. En ook soms zonder dat je het merkt mij vaderlijk advies te geven. Je zorgt ervoor dat ik contact kan hebben met half broers en zussen die ik anders misschien nooit had ontmoet. En je vertelt zelfs familie over mij en vraagt of ze openstaan voor een ontmoeting. En ook al is het soms een ‘’nee’’ of een ‘’ik ben er nog niet klaar voor’’ je probeert mij te kalmeren over app met je lieve woorden.
En als het een ja is, zoals bij mijn oom (je broer) of bij broertjes of zusjes vindt je het altijd fijn om op de hoogte te blijven van wat er speelt. Je bent graag bij meetings wat laat zien dat je je ook in ons interesseert. Ik wens je een fijne Vaderdag. Je bent waarschijnlijk je vader bezoeken, daar heb ik je nog niet naar gevraagd maar dat zal vast wel logisch zijn. Ik geloof niet dat ik het zeg maar ik heb voor het eerst iets voor jou gemaakt voor Vaderdag. Ook al krijg je het niet vandaag, je krijgt het wanneer ik je weer zie. Al nieuwsgierig naar wat het is? Wees dat maar zeker. Ik heb er zelfs een brief bij geschreven. Die ik speciaal voor jou geschreven heb. Ik zat in mijn stageklas en ik was in de klas bezig aan het schrijven van de brief voor jou. Terwijl een leerling naar mij toe kwam en vroeg wat ik aan het doen was. Ik zei dat ik mijn eerste handgeschreven Vaderdag brief aan het schrijven was. De leerling zei: ‘’Dat moet je vast een lieve en leuke vader hebben.’’ En ik zei: ‘’Ja dat heb ik zeker.’’